Tripjes!

Lieve vrienden,

Ja hoor, ik leef nog! Ik heb lang op me laten wachten, maar het welbekende spreekwoord is hier zeker van toepassing: geen nieuws is goed nieuws. :-) De voorbije maand zat gewoon echt behoorlijk vol: ik ben blij om dit WE weer even gewoon thuis te kunnen zijn! Het was echter wel een mooie periode met heel wat verrijkende uitstappen, activiteiten en ontmoetingen. Een kleine greep uit die ervaringen...

Drie weken geleden zakte ik voor een weekendje af naar Londen. Gelukkig bestaat er hier zoiets als Megabus (een busdienst die enkel in grote steden stopt), aangezien treinen echt onbetaalbaar zijn. 4,5 uur op de bus enkele reis, een lange rit, waar ik echter wel echt van genoten heb. En het was die rit zeker meer dan waard! Mijn eerste Londenervaring was eigenlijk heel positief: ik was echt onder de indruk van al die mooie gebouwen. Het werd echt een blits bezoek (ongelooflijk wat je allemaal kan doen op een namiddag! ;-) ), maar heel ontspannend. Wat ik altijd zo speciaal vind aan een wereldstad en er zo aan apprecieer is dat je hier werkelijk de hele wereld verzameld ziet. Je hoort en ziet zoveel verschillende talen, zoveel culturen, zoveel kleuren, en zoveel mensen. Een demonstratie voor Syrië naast de traditionele wachters, een dakloze naast de massieve gebouwen van Westminster Abbey...wat je haast niet voor mogelijk houdt zie je hier! Dat maakt het voor mij net zo levensecht, en mooi. :-) Maar wat die dakloze betreft: ik kon mezelf er toch echt niet van weerhouden om het koninklijk paleis vanuit zijn perspectief te bekijken. Het is een prachtig gebouw, en we doen er goed aan om dat erfgoed te bewaren, maar tegelijkertijd bleef die vraag door mijn hoofd dreunen: hoeveel daklozen zouden hier een onderkomen kunnen vinden? Ja, het begint wat beroepsmisvorming te worden denk ik... :-)

Het volgende weekend was het tijd voor een nieuwe trip! We hadden al lange tijd geleden besloten om dit weekend te reserveren als "gemeenschapsweekend", en er samen op uit te trekken. Eén van mijn gemeenschapsleden had ons dan ook allen uitgenodigd voor een verblijf bij haar ouders thuis in Edinburgh! Na mijn eerste Londen-ervaring was het nu dus tijd voor mijn eerst Schotland-ervaring. En ook dit was echt de moeite!

Een heel mooie en gezellige stad, met veel cultuur, maar vooral nog steeds veel traditie. Het is zo mooi om te zien hoe Schotten die liefde voor hun vaderland koesteren. Wist je dat de kilt wel degelijk nog steeds gedragen wordt door mannen? De traditie wil dat elke man zijn eigen kilt krijgt op zijn 21e verjaardag, die hij dan zal dragen op feestdagen, trouwfeesten, familiefeesten en dergelijke. Ik dacht dat dit een geromantiseerd beeld was dat wij als buitenlanders hadden, maar niets is minder waar. Maar dat is nog niet alles: wist je dat elke familie zelfs haar eigen patroon heeft? Ik was zo verbaasd dat te horen! En natuurlijk genoten we ook van de doedelzakmuziek, die je daar overal hoort, én de whisky!

Maar het leukste was gewoon om met zijn allen samen van dit weekend te kunnen genieten! Het zijn momenten om te koesteren, en ze hier even neerschrijven en met jullie delen helpt daar wel in. We worden ons er namelijk sterk van bewust dat er ons slechts drie maanden resten... Drie maanden die veel te snel om gaan zijn! De angsten en zorgen om de toekomst zijn aanwezig en reëel: stuk voor stuk zijn we sterk bezig uit te zoeken wat we hierna zullen doen. Maar op dit moment besef ik dat leven in de toekomst je het heden doet vergeten. Er resten slechts drie maanden, maar tegelijkertijd zijn dat ook drie volle maanden die ons nog gegeven worden, drie maanden om van te genieten! En bij deze neem ik mij voor dat zeker te doen :-)

Kijk goed op de achtergrond: volgens Edingburghers de school die JKRowling als inspiratie gebruikte voor Zweinstein in Harry Potter!

Veel liefs!

Benedicte