Thank you community!

Lieve vrienden,

Hier ben ik weer! Er lijkt weer zoveel gebeurd te zijn in die twee weken tijd dat ik niet weet waar te beginnen... Eerst en vooral: hoe is het met jullie? Bedankt voor alle lieve berichten en mails, voor alle gedachten en gebeden. Ik doe mijn best om alles te beantwoorden, maar langs deze weg toch al even laten weten dat ik jullie in mijn hart meedraag, ook al laat mijn antwoord even op zich wachten!
Hier gaat alles best wel goed. Mijn highlight van de voorbije weken is onze gemeenschap hier denk ik. De residential die we twee weken geleden hadden was voornamelijk op het gemeenschapsaspect gericht, wat ons allen veel deugd gedaan heeft. Moeilijkere sessies waarin ons gevraagd werd om eerlijk uit te spreken wat ons ergert, waar we moeilijkheden mee hebben, maar ook heel mooie sessies waarin we alle positieve aspecten van de ander opsomden, hebben ons geholpen om als het ware een nieuwe start te nemen. We kwamen thuis met veel goede voornemens en ... geloof het of niet, het lukt ons zelfs om ze waar te maken! Het zit hem in kleine dingen, die echter stuk voor stuk een groot verschil maken, en je echt thuis doen voelen. Het doet zo'n deugd te zien dat de ander zijn spullen in de living opruimt, omdat jij voordien hebt gezegd dat je daar belang aan hecht. Of dat iemand spontaan komt aanbieden om je kamer te stofzuigen. Of dat administratieve taken gebeuren zonder dat je er zelf achter moet vragen. Deze kleine dingen kunnen me echt blij maken. Gewoon omdat ze voor mij een teken zijn dat er rekening gehouden wordt met de ander. Je doet het, omdat je weet dat de ander dit belangrijk vindt, ook al zie je er zelf niet het nut of de waarde van.
Deze kleine dingen maken het verschil, en maken momenten van pure vreugde en huiselijkheid mogelijk. Eenvoudige dingen als broeken kopen in Primark (de nationale kledingketen, wat te vergelijken met C&A of zo), cupcakes maken, een voetbalmatch kijken of een sjaal breien eindigen in niet te stuiten lachbuien en worden onvergetelijke momenten.
Ja, ook de simple lifestyle wordt hier verder geexploreerd! Het is onvoorstelbaar wat een vreugde en vervulling je kan vinden in het zelf creatief zijn. Ik sta er zelf versteld van... Sinds de residential zijn de 3 vrouwelijke gemeenschapsleden hier bekeerd tot de kunst van het breien, ik zou zelfs zeggen: goed op weg om een verslaving te ontwikkelen! :-) Ik had het nooit gedacht, maar ik vind het zelf zo rustgevend en tegelijk vervullend: je maakt zelf iets. Het hoeft allemaal niet spectaculair te zijn, het is gewoon wat je er zelf van maakt... Dit weekend is onze missie een adventskrans maken. En ja, het is een missie: in en vreemd land, niet wetende waar je al die dingen kan vinden, geen tuin waar je wat groen kan knippen, ... Maar we zijn goed op weg, met alles wat we vinden, een grote portie creativiteit, en vooral gewoon de vreugde van het samen te maken!
Oh ja, de reden waarom we per se een adventskrans willen: om te vermijden dat er nu al een kerstboom in huis zou worden gehaald! Het is onvoorstelbaar, maar het is hier nu al volop kerstmis. Kerstmarkten, kerstverlichting overal, kerstliederen in de winkels, bedenk het en het is er al. Ik die dacht dat het in Belgie soms al 'over the top' is, moet nu mijn idee toch wat bijstellen. Maar we hebben er de uitleg voor gevonden denken we: ze kennen hier geen Sinterklaas! Geen nood: ik maak er mijn missie van om deze traditie hier te verspreiden, en het leven hier wat zoeter te maken! :-)

Voor ik afsluit zou ik jullie nog even willen vragen om een van onze clienten in jullie gedachten en gebeden te houden, die hoogstwaarschijnlijk dinsdag terug op het vliegtuig wordt gezet richting Pakistan. Al twee weken lang wordt hij hier op een onmenselijke  manier behandeld, bijna als een crimineel, en zal hij ook op die manier worden teruggestuurd. Niemand verdient dit, zelfs je huisdier zou je niet op die manier behandelen...
Bedankt voor jullie medeleven!

Lieve groeten!

Benedicte