zaterdag 15 september 2012

Here I am again! Mijn vorig bericht gaf maar even enkele losse impressies, dus hier wat uitgebreider verslag over de voorbije week.
Zoals ik al zei startte het jaar met 5 dagen Orientation, wat eigenlijk een mix was van kennismaking met elkaar, met de Britse cultuur, met JVC en de hele werking ervan, met de Ignatiaanse spiritualiteit, en met je huisgenoten. Achteraf gezien zijn we heel erg blij om deze dagen: ze waren echt zinvol. Niet alleen helpt het enorm om je zo snel mogelijk een beetje thuis te voelen, ook heel wat praktische info en gezamelijke meditatie en gebed werden gedeeld, zodat ze ons nu veel beter voorbereid voelen om ons gemeenschapsleven wat te beginnen organiseren en maandag onze eerste werkdag tegemoet te gaan.
Wat betreft het gemeenschapsleven: er komt echt heel wat bij kijken. Ik geraak er meer en meer van overtuigd dat het een supermooie uitdaging is, heel waardevol. Maar het vraagt om heel veel afspraken, openheid, wederzijds vertrouwen en compromis. We hadden dan ook heel wat sessies waarin we werden uitgedaagd om in gemeenschap te overleggen hoe we ons engagement tot eenvoudig leven gaan opnemen, hoe we het geloof een plaats geven in ons huis en onder ons, hoe we de taken verdelen, hoeveel tijd we samen willen doorbrengen en een goede balans willen vinden tussen gemeenschapstijd en 'me'-time, ...
Maar ik ben er echt van overtuigd dat ik het getroffen heb: het team heeft echt veel werk gemaakt van de samenstelling van de gemeenschappen, ik had hetzo goed niet gehoopt! De Manchestercommunity is de oudste van de 3 gemeenschappen, en ik denk ook de rustigste, wat heel goed bij mij past denk ik. :-)
Time for breakfast now, de rest is voor een volgende!

1 opmerking:

  1. Hey lieve Bénédicte,

    super dat je je daar toch snel hebt kunnen inburgeren :) en hier kan je inderdaad je nederlands kwijt :)(ik dacht ook een reactie is makkelijker voor je dan een mail.. je zult het wel druk hebben) ik ben benieuwd wat voor werk je moet doen :)

    Hier alles al beter :) 3 herexamens resulteerden in 2 keer 15 en een 16 misschien niet goed genoeg voor het herstel van men grote onderscheiding, maar voor het Antwerps ego is het toch beter en de toekomst is spannender als je ze niet gewoon krijgt zeker? :)

    knuffels

    en ik mis je meid ... amuseer je daar en geniet ervan

    Sara

    BeantwoordenVerwijderen