Soms moet je gewoon JA zeggen...

Hi guys!

Hoe gaat het met jullie in Belgie? Bedankt voor alle lieve mails en berichten. Hoe kort ook, ze doen altijd heel veel deugd en geeft me nieuwe energie om er weer tegenaan te gaan. Alweer een mooie maar drukke week achter de rug. Even wat zware momenten gehad, maar uiteindelijk toch beseft dat ik op dit moment nergens anders zou willen zijn, dat dit is wat ik nu moet doen. Voor dat gevoel kan ik alleen maar erg dankbaar zijn!
Vanmiddag ondernam ik een toeristische toer doorheen mijn eigen stad (ja zo begint het wel te voelen! :-) ), en tot mijn eigen verbazing dacht ik spontaan: hmm, ik hou echt van deze stad! Op een of andere manier doet het me sterk aan Leuven denken, omdat het centrum op zich best gezellig is, en niet zo groot. Je hebt niet het gevoel te verdrinken in de stad, en dat geeft een soort thuis-gevoel.

De hele groep aan het einde van de Orientation-week

Onze eigen Manchester-gemeenschap!

Daar wil ik jullie nu wat meer over vertellen. Vrijdagavond is ondertussen onze traditionele filmavond geworden. Enerzijds omdat we simpelweg niet tot veel meer in staat zijn na een week werk, maar aan de andere kant ook omdat het zo gezellig is. Eerlijk waar: ik kijk daar de hele week naar uit! :-) Gisteren zagen we samen 'Fighting the Giants', een echte aanrader! Het is gezellig op zich om dat samen te doen, maar ik hou er vooral van omwille van de geweldige en diepgaande gesprekken die er op volgen. Zo kwamen we vrijdag onder meer tot de volgende vaststelling: "hier is echt iets of Iemand aan het werk..." Gewoon al het feit dat wij 5en hier zijn bijeengebracht, zoveel met elkaar mogen delen, van elkaar mogen leren en samen een gemeenschap mogen opbouwen, is eigenlijk echt een wonder. Plots zo geraakt door de uitzonderlijkheid  en de pracht van dit geschenk, vroegen we ons af hoe we hier eigenlijk zijn terechtgekomen. En eerlijk gezegd kon geen van ons daar een duidelijk antwoord op geven. Na wat nadenken zou ik het voor mezelf als volgt formuleren: ik heb niet meer gedaan dan JA gezegd op een uitnodiging. En dat is zo mooi, want dat betekent voor mij dat ik er niet alleen voor sta, omdat ons samen zijn hier wel degelijk een betekenis en een doel heeft. Het vraagt alleen van ons om telkens opnieuw, elke dag opnieuw JA te zeggen, zelfs wanneer je je weeral eens ergert aan bepaalde eigenschapen van huisgenoten! Soms moet je gewoon JA zeggen..., dat inzicht geeft me momenteel veel kracht! En eerlijk waar, ik heb nog geen moment spijt gehad dat ik ben ingegaan op deze uitnodiging, ik krijg er zoveel voor terug. Samenleven met 4 verschillende, maar zo boeiende, hartelijke en bereidwillige mensen, ik ben er dankbaar voor!

Tot gauw lieve vrienden, ik denk aan jullie!

Benedicte

PS: 

@ Pascal: hoe was de GCL? succes verder, ik supporter!
@ Lieven en Pascal: succes in Gent! Onthou dat alles wat van jou komt, uit het hart, het meer dan waard is om gehoord te worden. Succes van jullie grootste fan!
@ Petra: je mango's zijn zo geweldig, ze hebben al veelvuldige dipjes verzacht! Doet me telkens aan jou denken, echt leuk. Bedankt voor je lieve mail, weet dat ik ook aan je denk!
@ Marie: ik heb hier een koffiehuisje gevonden, stijl de 3 koppen, echt geweldig! Ik voelde me er meteen thuis, en moest heel erg aan jou denken. Veel liefs!