zaterdag 26 januari 2013

The beauty of life!

Lieve vrienden, 

Oordelen of vooroordelen kunnen zo verkeerd zijn... Na de voorbije dagen moet ik het toegeven: nooit gedacht dat de UK zo mooi kon zijn! In plaats van vrijwilliger voelde ik me twee dagen lang een ware poolreiziger en eerlijk gezegd... het beviel me wel! :-) Hier komt het relaas van mijn poolexpeditie met Lieven: lees, kijk en geniet van deze natuurwonderen!


Ik had deze week het geweldige voorrecht om vier dagen lang bezoek te hebben uit Belgie. Vier dagen lang niet moeten werken, Nederlands kunnen praten, alle verhalen, vreugdes en pijn kunnen delen, nieuwtjes uit Belgie horen en kunnen tonen wat ik hier allemaal doe: echt geweldig! Samen dan nog eens twee dagen de bergen in het Peak District intrekken maakte het gewoon volmaakt. Dit was voor mij meer dan echt vakantie! 
Ik had sneeuw verwacht, maar nooit dit... Ik weet niet of ik ooit al zoveel sneeuw zag! Drie dagen voordien was het beginnen sneeuwen in Manchester, maar slechts een paar centimeter. Vrienden, als je denkt dat we in Belgie niet zo goed omkunnen met sneeuw (althans dat dacht ik de voorbije jaren soms wel): het is niets vergeleken met hier! De meeste scholen sluiten gewoon, collega's komen niet opdagen op het werk, bussen besluiten maar halve routes te rijden, vreselijk. :-) Ik zie persoonlijk het probleem niet met 2 centimeter sneeuw, maar misschien ligt dat wel aan mij. ;-) Het was in elk geval niets vergeleken met de sneeuw die we in Edale vonden! We wandelden, of beter gezegd ploeterden, twee dagen door diepe sneeuw, soms tot aan onze dijen.  

Vermoeiend, maar zo mooi! Zo'n puur landschap, meer dan goud waard. Koud ook wel. Nog nooit had ik het meegemaakt dat het water in mijn drinkbus bevroren was, maar nu weet ik wat het is. :-) In beweging blijven was de enigste oplossing, maar dat vonden we beiden niet zo erg, integendeel. De eerste dag verkenden we de omgeving wat met een kortere wandeling. Helaas was het weer die dag niet al te best: heel mistig, winderig en veel nieuwe sneeuw. Op zich geen probleem, ware het niet dat je in een dergelijke sneeuw aangewezen bent op de sporen van je voorgangers om de weg te vinden. Sneeuw, wind en mist maakt dit dan wel heel moeilijk, of zoals wij ervaren hebben: onmogelijk! Dus les 1: wat doe je als je de weg kwijt bent in de bergen? Vooral niet in paniek schieten of rampscenario's beginnen bedenken, maar gewoon de kam volgen. Met dank aan die lieve man boven die ons deze tip gaf! Ondanks het weer een schitterende dag, afgesloten door een gezellige avond in de jeugdherberg, waar we zo hartelijk ontvangen werden. Bijna de enigste gasten: het is een voordeel!


De tweede dag hadden we meer geluk met het weer, dus besloten we de uitdaging aan te gaan: de Kinderscout! Met zijn 635 meter de hoogste berg van the Peak District biedt zij een geweldig uitzicht over verschillende valleien. Ik had gehoord dat het mooi zou zijn, maar dit...neen, nooit verwacht. Lang geleden dat ik nog zoiets moois heb gezien, en me zo vrij heb gevoeld. 



Het vraagt een inspanning, maar het is het zo waard! Zoals ze tegen elkaar zeiden: het geeft je het gevoel dat je leeft, ten volle. 

 

Al ploeterend kwamen we vooruit, zongen we ons doorheen de kou, verdienden we koekjes door in schoonheid onderuit te gaan (ik ben ruimschoots gewonnen! ;-) ), maar stonden we ook vaak stil, betoverd door het landschap. En weet je wat mij nog het meeste raakte? Dat telkens ik dacht dat ik het mooiste nu wel gezien had, dat het niet meer beter kon worden, ik na de volgende bocht moest toegeven dat ik ongelijk had. 


Toen dacht ik: ja, dat is werkelijk het geschenk van het leven. Ook al weet je net zoals mij niet concreet wat de toekomst je zal brengen, kan je dit wel zeker weten: na elke bocht staat er weer zoveel moois op je te wachten. Misschien volledig anders dan jij je had voorgesteld, maar misschien zelfs daarom zoveel mooier! Geloof het of niet, dit is niet geensceneerd, dit waren onze laatste foto's boven. Of: toen ik al lang dacht dat het niet meer mooier kon worden...
 
 

Lieve vrienden, ik wens jullie nog vele bochten toe!

Veel liefs!

Benedicte

PS: Met dank aan mijn geweldige stapmaatje! :-)

5 opmerkingen:

  1. The pleasure was mine ;-)
    Dank voor het mooie ervaringsverslag en het warme onthaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. WAUWWWW De bedoeling was ons jaloers te maken zeker. Prachtig echt waar. Ik kan zien dat jullie er alle twee ten volle van genoten hebben. Das fijn om te zien. Ik kijk ernaar uit al dat moois ook te komen bezichtigen.
    Veel liefs van hier
    Anne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. héééééérlijk!
    geniet ervan!
    en heum... scholen die sluiten bij sneeuw...we zouden het hier niet eens moeten proberen! ;-)
    groetjes!
    ariane

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wauw! Je maakt mijn avond goed!
    Dankje voor je verhaal,
    Liefs,
    Astrid

    BeantwoordenVerwijderen